Birbirimize benzediğimizi düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Evet haklısınız aramızda sarsılmaz bir bağ var ve şimdiden içimizde bu bağa güvenle yaslanan ve daima yaslanabileceğini bilen bir parça. Neyse ki var…Sizin için hayat daha zor olmalı.
Bizim içimizde yalnızlık hissi olmaz pek. Hep iki kişi gibi otururuz bedenlerimizin içinde. Bir parçanız eksik gibi gelirmiş ya size, bize pek uğramıyor böyle duygular.
Kıskandırmak mı? Haşa. Sadece anlayın istiyoruz;birbirimize benzemek değildir bizim asıl halimiz. Hatta kendi öz benliklerimizi ortaya koyamamak üzer bizi, biliniz. Dikkatle bakın bize sadece, tanımanız bile gerekmez, benzer bulduğunuz yüzlerimize, bedenlerimize değil, daha içerilere bir bakın önce. Görmeye çalışın farkları, aslında o kadar da çoklar ki…
Birimizin bakışları meydan okumuyor mu hayata? Tüm detayları yakalayan, her an atılmaya hazır o ruh işlemiyor mu içinize? Belki biraz hoyrat bile görünmüştür size. Yok o kadarına da aldanmayın, içinde saklamaya çalıştığı yumuşak bir tarafı var aslında, savunmasız kalmaktan hiç bir zaman hoşlanmayan…
Ve diğerimiz…Belki biraz düşünceli görünüyor olabilir, bu coşkusuz olduğunu düşündürmesin size. Gerçek arzularına ulaştığında çok tutkulu olabilir. Sadece o ateşi yakana dek yavaş ve emin adımlar daha ona göre…
İşte böyle, baktıkça görebilir, gördükçe anlayabilirsiniz bizi. Uzun uzun bakın, alışkanlıklardan uzak, acelesizce.
Ne de olsa bizi tanıyabileceğiniz, henüz yürünmemiş uzun ve güzel bir yol var önümüzde…
