Komiklikler Şakalar 1:Çanakkale Geçilmez!

30 yıllık ömrümde başıma pek çok komik olay geldi. Bir kısmını unuttum malesef ama hatırlayabildiklerimi de bu blok aracılığıyla paylaşmaya karar verdim. Anılarımı kronolojik sırayla değil içimden geldiği gibi yazacağım . Hatta şu anda bu satırları yazarken ben bile hangi komik olayı anlatacağımı bilmiyorum. Artık zihnim hangi durakta durursa...

Buldum!!!

18 Mart 1984 veya 85...Çanakkaledeyiz. Boğaza nazır bir apartmanda yaşıyoruz; "Derya Apartmanı", altıncı kat...Fırtınalı günlerde annem pencereden çok bakarsa kadıncağızı deniz tutardı:) Henüz ilkokula başlamamışım ve doğumgünüm olan 18 Mart' ın Çanakkale'nin kurtuluşu olduğunu da bilmiyorum. Ayrıca yeni taşınmışız şehre, daha önce kutlamalara şahit olmuşluğum da yok.

Yaşgününün içinde olan her 5-6 yaş çocuğu gibi mutlu ve şımarığım. Yanlış hatırlamıyorsam bir yakınımızdan 50'li falan pastel boya seti gelmişti. İnsan çıldırmaz da ne yapar? Gece olup da pasta masta evrelerine geçildiği zaman annem bana bir sürprizlerinin olduğunu söyledi. Bendeniz saftirik de kimbilir ne heyecanlar içinde kendimi kaybettim. Tüm aile (ve belki misafirlerimiz ) balkona çıktık. Boyum kısa olduğu için beni bir sandalyenin üzerine çıkardılar ve az sonra şehrin benim yaşgünümü kutlamak üzere bir tören başlatacağını söylediler. Tamam tamam cidden çok saçma biliyorum ama 6 yaş için "imkansız" veya "anlamsız" var mıdır söyleyin? İnandım ben de çocuk aklımla. Hiç unutmuyorum o anı; en güzel kıyafetlerimle balkonda sandalyenin üstündeyim, heyecandan kalbim güm gğm atıyor ve derken fener alayı başladı. Daha neler neler...Boğazın üstünde havai fişekler, alkış halinde insanlar...Tüm şehir şu küçük bedenin 6 yıl önceki doğuşunu kutluyor. Düşünün bir ; ne gurur!

Gözlerim yuvalarından, kalbim yerinden fırlayarak töreni izliyorum. Annem yetinmiyor; "kızım halkı selamlamalısın bak senin için geçiyorlar" ...Aaa doğru nasıl da düşünemedim küçük kraliçe Gamelot olarak, tabii ki halkımı selamlamalıyım edalarıyla ve masallardan gördüğüm kadarıyla halkı selamladım. Heyecan ve mutluluktan ailemin abartılı şekilde gülmekte hatta muhtemelen altına işemekte olduğunu fark edemedim. Selamladım selamladım selamladım...

Sonra bunun bir şaka olduğunu, aslında şehirn kurtuluş günü kutlamaları olduğunu ne zaman ve ne şekilde öğrendiğimi anımsayamıyorum. Ama diyorum ki, iyiki de yapmışlar bu şakayı. Hayatımda bir kez olsun tüm şehrin benim için sokaklara döküldüğünü ve herkes tarafından alkışlandığımı deneyimleyebildim:)