11 Şubat 2010 Perşembe

KOMİKLİKLER ŞAKALAR 3 : Yahşi Köpek 1

Seneler önce kuzenimle tatile çıkalım dedik, Bodrum' a gidip elimize geçen bir Bodrum haritasından rastgele bir koy seçtik. Bahtımıza "Yahşi" çıktı. Sormadan soruşturmadan kendimizi Yahşi koyunda bulduk. Sakin görünüyordu, oh ne ala, biraz kafa dinlemek fena olmaz derken akşama doğru biraz fazla sakin olduğunu kavramaya başladık.

Önümüze gelen otellerden birine yerleştikten sonra güneş batımına eşlik eden bir keşif gezisi yapmaya karar verdik. İki dirhem bir çekirdek giyinip kendimizi Yahşi'nin renkli(!) sokaklarına attık. Deniz kenarı zaten birkaç yüz adımda bittiğinden karaya doğru yürümek ve etrafta ne var ne yok diye bakmak iyi bir fikir gibi görünmüştü...

Konuşa konuşa uzun süre yürümüşüz. Deniz kenarından bir hayli uzaklaştığımızı ve nerde olduğumuza dair hiç bir fikrimiz olmadığını farkettiğimizde çevresinde tek tük yazlık evler olan bir araba yolunun üzerindeydik. Fakat yolda ne araba ne de insan vardı. Hava da kararmaya başlamıştı aksi gibi...

Kuzenim köpek ve benzeri hayvanlardan çılgınca korkar ve ne zaman bir yere gitsek köpekler için en sempatik ve çekici varlık haline gelir. Bir çeşit hayvançeker kendisi...Yavaş yavaş yolumuzu bulup dönmeye çalışalım derken bir köpeğin peşimize takıldığını farkettik. Aslında öyle heybetli birşey değildi hatta itiraf etmek gerekirse yavrumsu kıvamdaydı ama inatçılığı ona ayrı bir büyüklük katıyordu sanırım. Ne kadar hızlı yürüsek, yol değiştirsek, korkutsak, kandırsak da hayvan yemedi...Sonunda olay ciddiyetini artırıp kuzenin ağlama kıvamına gelmesine sebep oldu. Ben durup köpeciği oyalamaya çalıştım, kuzen o sırada depar attı ve arayı açtı. Tehlikeyi atlattık derken hayvanın koşmaya başlayıp kuzenimle arayı kapamakta olduğunu gördüm. Ne yaparsam yapayım benle ilgilenmiyordu. İlgilendiği tek şey O'ydu ve hedefine ulaşmak için hiçbir şeyden kaçınmayacağı da aşikardı. Artık ikisi de koşuyordu ve olay tamamen kontrolden çıkmıştı. "İşte şimdi maffolduk" derken bir can simidi geldi; boş ve karanlık sokakta beliren -evliya gibi göründü bize- ak sakalllı dede halimizi anladı ve köpeği oyalamaya çalıştı, o sırada da bağırıyordu "siz kaçın çabuk", biz de aldığımız emirle arkamıza bakmadan koşmaya başladık. Kurtuluşumuza az kalmıştı, hissedebiliyorduk.

Yanlış hissetmişiz. Köpecik yaşlı adamdan kurtulmuş dört nala kuzenime koşuyordu. Çölde Leyla' sına kavuşan Mecnun gibi...Yapacak birşey kalmamıştı, köpek kuzenimi istiyordu ve alacaktı da!

Bir şey için çok çabalayıp başarılı olamayınca hani bir kabulleniş noktası vardır ya, ben o kıvama gelmiştim. Artık oyun bitmişti, olanlar olacaktı. Ama tam o sırada birşey oldu, kuzenimi yol kenarındaki yazlık evlerden birinin bahçe kapısından koşarak girerken gördüm ve hemen ardından çığlık atarak aynı hızla geri çıktığını da gördüm. Hangisi gerçekti? Girdi mi, çıktı mı?
Ben artık sadece duruyor ve olanları anlamaya çalışıyordum.

Olan şuydu; kuzenim korkudan herşeyi göze alarak bir özel mülke dalmış fakat bahçe kapısından girer girmez evin köpeği ile burun buruna gelerek kendini dışarı atmış ve kendisini kapıda beklemekte olan esas köpekle diğerinin arasında sıkışıp kalmıştı.

Şimdi bu kareyi o evde yaşamakta ve sakin sakin akşam mangalını yakmakta olan ailenin gözünden izleyelim;

"Ooooh şurup gibi hava, ne de güzel etmişiz şu evi almakla, Bodrum' un patırtısından gürültüsünden uzak, ne araba, ne insan geçiyor bizim bu yoldan" derken bahçe kapısını neredeyse kırarak giren bir genç bayan kocaman bir çığlık atıp geldiği hızla geri çıkar:)))

Kuzenim o evin önünde iki köpeğin markajında kalakaldı. Beni böyle anlarda hep gülme tutar. Aile de durumu anlayabilmek için kapının önüne çıkmıştı,tam bir arbede yaşanıyordu. Ben hızlıca köpekten kaçmaya çalıştığımızı söylediğimde cengaver baba köpekleri yakaladı ve ikinci komutu verdi "kaçııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııın"

Cici bici yaz gecesi elbiselerimiz ve ayakkabılarımızla tozu dumana katarak koştuk, koştuk, koştuk...Ta ki denizi görene dek...

ve denizi gördüğümüzde anladık;

Tatil başlıyordu...:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder